Podobnie jak w dziełach przyrody, tak i w budowlach człowiek poszukuje wrażeń estetycznych, piękna świadome dążenie do nadania budowlom cech estetycznych nazywamy architekturą. Architektura jest więc działem sztuki, jej tworzywem są budowle lub — ściślej — kształty budowli oraz kolory i inne właściwości ich zewnętrznych i wewnętrznych powierzchni oraz elementów składowych.
Nie wszystkie budowle są dziełem architektury, zwłaszcza budowle najprostsze, spełniające tylko swój cel użytkowy. Jednak już budowle nieco bardziej złożone, np. prosty szałas, mogą przemawiać do naszego poczucia piękna lub też wydawać się brzydkie. Na ogół jednak nazywamy je dziełami architektury tylko wówczas, jeżeli ich budowniczy dążył nie tylko do zaspokojenia wymagań użytkowych, lecz w sposób świadomy chciał wywołać wzruszenie estetyczne.
W miarę rozwoju techniki budowlanej i wzrostu złożoności budowli służących rozmaitym celom sztuka architektonicznego kształtowania oddzielała się od techniki budowlanej. Powstał oddzielny zawód architekta. Materialny charakter twórczości architektonicznej przesądza jednak o tym, że architekt nie może tworzyć swoich dzieł w oderwaniu od techniki budowlanej. Musi współpracować z technikiem budowlanym, a jego pomysły estetyczne nie mogą być sprzeczne z wymaganiami techniki budowlanej. '
W niniejszej książce będziemy zajmowali się wyłącznie techniczną stroną budownictwa, a nie zagadnieniami architektury. Musimy jednak pamiętać, że poznanie podstawowych zasad techniki budowlanej jest niezbędnym warunkiem dla zrozumienia środków działania architektury, jako jednej z gałęzi sztuki.
Leave a reply