Metoda wieloboku sił pozwala nam na ustalanie położenia i wielkości siły wypadkowej dowolnej liczby sił pod warunkiem, że nie ma wśród nich sił działających w kierunkach równoległych do siebie. Wypadkowa sił równoległych nie może być ustalona bezpośrednio za pomocą równoległoboku lub trójkąta sił, ponieważ punkt przecięcia linii działania, który należałoby w tym celu znaleźć, znajduje się w nieskończonej odległości.
W celu rozwiązania zadania przedstawionego na rysunku 14, gdzie linie działania sił P\, Po i P3 są równoległe, dodajemy do siły Pi dowolnie wybraną siłę S0, działającą na zbieżnej linii działania. Z sił So i Pi wyprowadzamy ich wypadkową Si, co pokazaliśmy zarówno w planie położenia sił, rysując równoległobok sił, jak też w rysunku pomocniczym (planie sił), gdzie wykreśliliśmy trójkąt sił Pi So SI, przestrzegając przy tym prawidłowego kierunku strzałek wskazujących zwrot poszczególnych sił. Obecnie możemy złożyć siłę Si (wypadkową Pi i So) z siłą P2, co czynimy, przesuwając siłę Si po linii jej działania do przecięcia z linią działania siły Pa i wykreślając kolejny równoległobok sil. W ten sposób uzyskujemy
– 50, która jest wypadkową sił SQ, PI i Po. Operację tę powtórzyliśmy na rysunku pomocniczym, wykorzystując narysowaną tam już poprzednio siłę Si jako jeden z boków trójkąta sił
– 51, Po, S2. Powtarzając tę operację jeszcze raz, uzyskujemy siłę S3, która jest wypadkową sił Pi, Po i P3 oraz dodanej siły pomocniczej So, którą należy obecnie wyeliminować. W tym celu na linii działania S0 dodajemy siłę S’o o tej samej wielkości, lecz o przeciwnym zwrocie. Siłę tę doprowadzamy do przecięcia z siłą S3. Wypadkową tych dwóch sił jest poszukiwana siła wypadkowa trzech sił równoległych Pi, Po i P3. W rysunku
Leave a reply