Wewnętrzne przewody wodociągowe

Jeżeli brak sieci kanalizacyjnej, to instalację wodociągową należy ograniczyć do jednego punktu czerpalnego w domu lub poza nim. Z tego wynika, że instalacja wodociągowa wewnętrzna, rozprowadzająca wodę do poszczególnych pomieszczeń budynku, występuje zawsze w parze z instalacją kanalizacyjną. Wewnętrzna sieć wodociągowa zaczyna się przy przyłączeniu do sieci ulicznej, za którym umieszcza się wodomierz dla pomiaru globalnego zużycia wody w sieci wewnętrznej. Sieć ta składa się z przewodów rozprowadzających poziomych (tzw. poziomy) i pionowych (piony). Woda w sieci domowej musi pozostawać pod ciśnieniem wystarczającym do jej wtłoczenia na najwyższą kondygnację, dlatego też przewody, połączenia i armatury powinny posiadać odpowiednią szczelność i wytrzymałość. Przekroje przewodów muszą być dostosowane do wielkości poboru wody i współczynnika równoczesności jej pobierania, który wyznacza zapotrzebowanie ,,szczytowe”. W gospodarstwach domowych globalne zużycie wody na 1 mieszkańca waha się w granicach od 20 1 (zużycie wody konsumpcyjnej i na utrzymanie czystości, lecz bez kąpieli) do 200 1 (w mieszkaniach zaopatrzonych w spłukiwany ustęp i łazienkę).

Wewnętrzne przewody wodociągowe zrobione są z rur stalowych, ocynkowanych dla ochrony przed korozją. Są one łączone za pomocą złącz żeliwnych z gwintem wewnętrznym nakręcanym na gwint zewnętrzny, w który zaopatrzone są zakończenia rur. W ostatnich latach podejmowane są próby zastąpienia metalowych rur wodociągowych rurami z innych materiałów. Zamiast rur żeliwnych wprowadza się do instalacji zewnętrznych rury żelbetowe, wirowane lub eternitowe (azbesto-cement), a do instalacji wewnętrznych — rury z tworzyw sztucznych (nip. winiduruj.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>