Normalizację, standaryzację i typizację należy realizować racjonalnie, nie dopuszczając do zbytniego zwężenia asortymentu odmian lub typów. Mogłoby to bowiem prowadzić do niepożądanej uniformizacji, podczas gdy postęp w zaspokajaniu potrzeb wymaga odpowiedniego zróżnicowania produkcji. Do efektów normalizacji, standaryzacji i typizacji zaliczamy zatem:
– 1) obniżenie kosztów wytwarzania przez zmniejszenie zużycia materiałów,
– 2) przyspieszenie produkcji,
– 3) stworzenie warunków do usprawnienia organizacji produkcji.
Normalizację przeprowadzają w Polsce właściwe komisje w Polskim Komitecie Normalizacyjnym oraz resortowe ośrodki normalizacyjne, które mieszczą się przy wytypowanych instytutach oraz zjednoczeniach.
Kompleksowy charakter normalizacji i typizacji wynika z tego, że normalizując jeden element budowlany, należy znormalizować również wszystkie te, które są z nim związane. Na przykład wprowadzenie metalowych ościeżnic do drzwi lub zastosowanie okien o określonych, znormalizowanych wymiarach wymaga jednoczesnego znormalizowania otworów drzwiowych i okiennych, jak również znormalizowania samych drzwi i ram okiennych. Masowa, jednolita produkcja ościeżnic umożliwia masową, jednolitą — a więc tańszą — produkcję drzwi i ram. okiennych. W związku z tym w etapie projektowania konieczne jest uwzględnienie tych znormalizowanych i stypizowanych elementów, co z kolei przyczynia się do szybszego opracowania dokumentacji.
Odpowiednie zarządzenia o wprowadzeniu znormalizowanych elementów na wszystkich odcinkach produkcji budowlanej są wydawane przez Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Unifikacja polega na upraszczaniu odmian produkcji przez ograniczanie asortymentów do niezbędnego minimum.
Leave a reply