Określenie „projektant”

Przedstawiony tutaj schemat jest oczywiście niezmiernie uproszczony. W rzeczywistości pod określeniem „wykonawca” kryje się zazwyczaj większa liczba przedsiębiorstw. Jedno spośród nich działa jako generalny wykonawca, który z kolei angażuje wyspecjalizowane przedsiębiorstwa jako podwykonawców (subwykonawców) robót specjalistycznych.

Również określenie „projektant” oznacza na ogół wielki zespół specjalistów, a nawet jednostek organizacyjnych. Zawód architekta powstał w okresie odrodzenia, jednakże w późniejszych stuleciach również i w tej dziedzinie nastąpił dalszy podział specjalizacyjny. W wyniku rozwoju techniki budowlanej i praktycznego stosowania coraz bardziej złożonych konstrukcji doszło do wyodrębnienia zawodu konstruktora-inżyniera budowlanego, który odpowiada za prawidłowe rozwiązanie konstrukcyjne budowli.

Rola architekta ograniczyła się do prawidłowego zaprojektowania rozwiązania budowli pod względem funkcjonalnym i estetycznym. Rozwój wyposażenia instalacyjnego budowli (wodociąg, kanalizacja, ogrzewanie) doprowadził do wystąpienia dalszych specjalności zawodowych (np. inżyniera sanitarnego) nawet zestawianie kosztorysów stało się przedmiotem odrębnej specjalizacji, w związku z czym powstał zawód kalkulatora budowlanego („kosztorysanta”).

Wreszcie z końcem XIX w. w samym zawodzie architekta zarysowała się nowa specjalizacja: urbanisty. Proces społecznego podziału pracy i specjalizacji zawodowej w budownictwie nie jest jeszcze zakończony. Można jednak przytoczyć przykłady utrzymania się prymitywnego poziomu podziału pracy w budownictwie do dnia dzisiejszego. Dotyczy to w szczególności wiejskiego budownictwa mieszkaniowego i gospodarczego w gospodarce indywidualnej. Tutaj nieraz sam gospodarz jest projektantem oraz budowniczym własnego domu i nie korzysta przy tym nawet z usług zawodowego rzemieślnika, a co najwyżej wciąga do współpracy rodzinę czy sąsiadów.