Palowanie

W praktyce często nasuwa się możliwość wyboru pomiędzy posadowieniem płaskim i głębokim. Decyzja zależy od względów technicznych i ekonomicznych. Palowanie jest niezbędne wtedy, gdy wierzchnia warstwa gruntu nie nadaje się do celów budowlanych (np, jeżeli jest to grunt torfiasty czy nasyp).

Pale fundamentowe mogą być prefabrykowane i wbijane za pomocą kafara w grunt lub też betonowane na miejscu przez wtłaczanie zaprawy pod ciśnieniem do rury obsadowej pala. Stosowanie pali drewnianych zostało już dziś na ogół zaniechane.

Palowanie ma czasami na celu zagęszczenie gruntu o słabej nośności, co można osiągnąć przez wbijanie pali w małych odstępach. System ten może być opłacalny wtedy, gdy grunt nośny znajduje się bardzo głęboko, w związku z czym przy zwykłym palowaniu powstawałaby konieczność stosowania bardzo długich pali. Wzmocnienie słabo nośnego gruntu osiąga się czasem w inny sposób, np. przez tzw. petryfikację (metodą elektroosmozy, chemiczną itd.).

Palowanie jest na ogół kosztowną metodą posadowienia. Dlatego też okazuje się często, że na gruntach o słabej nośności, a więc wymagających palowania, opłacalniejsze jest budowanie domów wysokich, o wielu kondygnacjach. Koszty posadowienia rozkładają się wówczas na większą liczbę kondygnacji i obciążenie każdego m2 uzyskanej powierzchni użytkowej tymi kosztami jest mniejsze niż przy zabudowie niskiej.