Pierwsze dzieła budownictwa

Pierwsze dzieła budownictwa powstały w wyniku dążenia człowieka do samoobrony przed wpływami przyrody nieożywionej i żywej. Były to prymitywne schrony układane z kamieni lub drążone w ziemi, często przy wykorzystaniu naturalnych pieczar i nierówności terenu. Potem jednak człowiek nauczył się posługiwać narzędziami i budowle stawały się bardziej kunsztowne. Zwiększyła się różnorodność materiałów używanych do ich wznoszenia. Powstawały fosy ochronne i wały ziemne, kamieniom nadawano właściwy kształt przez obciosy- wanie, zaczęto stosować drewno jako materiał budowlany, a plecionkę z włókien roślinnych i żerdzi używano na osłony i ogrodzenia. Budowniczymi tych prymitywnych budowli byli ich przyszli użytkownicy.

Dopiero na stosunkowo wysokim szczeblu rozwoju organizacji społecznej i podziału pracy umiejętność budowania staje się zawodem wykonywanym przez ludzi szczególnie do tej 4 — Ekonomika budownictwa pracy uzdolnionych. Następuje oddzielenie roli użytkownika budowli od roli budowniczego. Rola użytkownika ogranicza się do określenia potrzeb i do wynagrodzenia wykonawcy w sposób z góry umówiony. Rzeczą wykonawcy-budowniczego jest obmyślenie sposobu wykonania budowy, jej wzniesienie, a często nawet zdobycie i obrobienie materiału budowlanego.