Ponieważ ściany zewnętrzne można w dowolnym miejscu postawić na stropach, łatwo przewidzieć w układzie poprzecznym tak zwane loggie. Natomiast wprowadzenie balkonów wywołuje komplikacje konstrukcyjne.
W układzie szkieletowym (rysunek 44) rolę elementów podpierających odgrywają słupy, a elementami poziomymi są rygle. Na ryglach można ułożyć belki stropowe (zarówno podłużnie, jak poprzecznie) lub płyty stropowe. Jak z tego wynika, w budownictwie szkieletowym ściany zewnętrzne spełniają jedynie funkcję przegród izolacyjnych, a wielkość otworów ograniczona jest wyłącznie siatką rozstawu słupów i rygli. Układ szkieletowy daje również największą swobodę rozplanowania wmętrza. Jeżeli słupy stojące we wnętrzach nie przeszkadzają temu, to cała kondygnacja budynku szkieletowego może stanowić jednolite wnętrze. Ma to duże znaczenie przy wznoszeniu budynków fabrycznych, magazynów itd., gdzie potrzebne są duże wnętrza. Układ szkieletowy może być stosowany w budownictwie żelbetowym i w budownictwie o konstrukcji stalowej.
W układzie mieszanym część konstrukcji opiera się na ścianach nośnych, a część — na słupach. Układy wiszące, łupinowe, z konstrukcji przestrzennych itd. stosowane są w budowlach o przeznaczeniu i charakterze indywidualnym, np. w halach sportowych czy hangarach. Będzie o nich mowa przy rozpatrywaniu konstrukcji dachowych.
Leave a reply