Jak wynika z tego wzoru, reakcja twardnienia spoiwa wapiennego polega na wchłanianiu dwutlenku węgla z powietrza, przy czym spoiwo wapienne uzyskuje wtórnie skład chemiczny surowca wyjściowego — kalcytu, przy jednoczesnym wydzieleniu wody, która ulega odparowaniu. Reakcja ta jest dłu- i — Ekonomika budownictwa go trwała i może być przyspieszona przez wzmożenie dopływu dwutlenku węgla. Aby uzyskać spoiwo wapienne twardniejące również bez dostępu powietrza, np. pod wodą, trzeba dodać do wapna czynniki hydrauliczne, które umożliwiają przebieg reakcji twardnienia bez udziału dwutlenku węgla. Uzyskuje się wówczas tak zwane wapno hydrauliczne. Surowcem do wyrobu wapna hydraulicznego mogą być wapienie margliste, zawierające krzemionkę i glinę.
Wapnem Smimowa nazywane jest wapno wypalane i zmielone na drobny proszek, dostarczane w stanie niegaszonym w workach na budowę. Innym rodzajem wapna dostarczanego na budowę w formie sproszkowanej i gotowej do użycia jest wapno hydratyzowane, które natychmiast po wypaleniu zostaje poddane gaszeniu przy użyciu małej ilości wody, co powoduje rozpadnięcie się brył wapna palonego. Uzyskany w ten sposób proszek „dojrzewa” przez kilka dni, następnie ulega zmieleniu w młynach kulowych i dopiero wtedy nadaje się do użytku na budowie, dokąd dostarczany jest w workach. Wapno hydrauliczne stosowane jest coraz powszechniej, w związku z czym coraz rzadziej można się spotkać z dołowaniem wapna na budowle, choć przy wykonywaniu wysokogatunkowych tynków lepsze rezultaty można osiągnąć posługując się ciastem wapiennym przygotowanym w tradycyjny sposób i sezonowanym przez dłuższy okres.
Leave a reply