Słowo „budownictwo” ma dwa znaczenia. Posługując się tym słowem mamy na myśli albo działalność produkcyjną, która polega na wznoszeniu budowli, albo też gałąź wiedzy praktycznej, techniki, która znajduje zastosowanie przy budowaniu. Głównym zadaniem budownictwa jest tworzenie nowych wartości gospodarczych, a więc budowanie nowych obiektów. Jednak do dziedziny budownictwa jako działalności produkcyjnej należy również naprawa budowli istniejących, którą — zależnie od zakresu dokonywanych napraw i wymiany — nazywamy remontem kapitalnym lub bieżącym. Do budownictwa zaliczamy również odbudowę, przebudowę i modernizację obiektów budowlanych.
Cechą obiektów budowlanych, czyli budowli, jest to, że są one trwale, w sposób mechaniczny związane z powierzchnią ziemi i że w zasadzie są obiektami nieruchomymi. Stąd pochodzi często stosowane określenie „nieruchomość”, przez które rozumie się teren wraz ze znajdującą się na nim budowlą oraz innymi obiektami w sposób trwały związanymi z ziemią. Nie będą więc dziełem budownictwa takie obiekty, jak statki czy pojazdy, mimo że istnieje pewne podobieństwo pomiędzy metodami stosowanymi przy ich wytwarzaniu a metodami występującymi w budownictwie. Budownictwo można by przykładowo zdefiniować w sposób następujący: budownictwo jest wznoszeniem i zmianą budowli, czyli obiektów nieruchomych, trwale połączonych z powierzchnią ziemi, wytworzonych przy zastosowaniu umiejętności i pracy ludzkiej oraz przy użyciu narzędzi i materiałów.
W definicji tej mieści się jednocześnie definicja budowli, jako najszerzej rozumianego wytworu budownictwa. Natomiast budynek jest pojęciem węższym. Stanowi szczególny przypadek budowli i oznacza utworzenie przestrzeni wewnętrznej, wnętrza, przeznaczonego na pomieszczenie dla ludzi, zwierząt i przedmiotów.
Leave a reply