Zasada współpracy betonu ze stalą nie ogranicza się wyłącznie do wypadków, kiedy zadaniem stali jest przejmowanie naprężeń rozciągających i ścinających. Stosuje się również zbrojenie elementów ściskanych, jeżeli konieczne jest utrzymanie niewielkiej grubości elementów pionowych (słupów, ścian). Zbrojenie smukłych elementów nośnych, ściskanych osiowo, może również poważnie zwiększyć ich wytrzymałość na wy- boczenie. Okrągłe elementy nośne zbroi się często wkładkami „uzwojonymi” w sposób spiralny.
W ostatnich kilkunastu latach zaczęto wprowadzać nowe rodzaje betonu zbrojonego, opierając się przy tym na zasadzie sprężenia betonu za pomocą naciągu zbrojenia. W zależności od szczegółowego rozwiązania mówi się o betonie wstępnie sprężonym, betonie strunowym lub kablobetonie.
Belki „strunobetonowe” produkowane są na specjalnym stoisku naciągowym, gdzie drutom zbrojenia nadaje się odpowiednie naprężenie przed ich zabetonowaniem za pomocą urządzeń naciągających (proces ten przypomina naciąganie strun instrumentu muzycznego). Po zabetonowaniu strun i stwardnieniu betonu naciąg zewnętrzny może ulec zwolnieniu, gdyż naprężenie utrzymuje się w pełni na przestrzeni przebiegu strun przez beton, co wynika z dużej przyczepności pomiędzy betonem a stalą.
Odmienną zasadę stosuje się w wypadku kablobetonu. Zbrojenie w postaci stalowych lin („kabli”) wkłada się do kanałów pozostawionych w odpowiednich miejscach elementu betonowego, który uległ już stwardnieniu. Po włożeniu „kabli” zalewa się szczelnie kanały płynną zaprawą cementową (w razie potrzeby wstrzykuje się ją pod ciśnieniem).
Leave a reply