Rzuty poziome budynków

Znaczenie dokumentu przywiązuje się do tak zwanych projektów podstawowych, rysowanych na ogół w podziałce 1 : 100, która jest najbardziej charakterystyczna dla rysunków budowlanych (rysunek 3).

Rzuty poziome budynków są w istocie przekrojami poziomymi, których płaszczyzna przecięcia znajduje się na wysokości 1 m ponad poziomem podłogi. Pozwala to na uwzględnienie otworów okiennych, które byłyby niewidoczne, jeżeli płaszczyzna krojenia znajdowałaby się poniżej wysokości parapetów okiennych.

Jeżeli w budynkach wielopiętrowych nie ma różnic między poszczególnymi kondygnacjami, to dla wszystkich kondygnacji można sporządzić jeden rysunek kondygnacji „powtarzalnej” lub „typowej”.

Dalszymi rzutami, które wchodzą w skład projektów podstawowych, są przekroje i rzuty pionowe (widoki). Celem przekrojów pionowych jest uwidocznienie elementów konstrukcyjnych budynków (jak ściany, stropy, klatki schodowe) oraz położenia i wymiarów poszczególnych kondygnacji. Widoki: frontowy, tylny i boczne, zwane także „elewacjami” lub „fasadami”, przedstawiają zewnętrzny wygląd budynków.

Poza rysunkami projektu podstawowego, które obejmują zawsze całość projektowanego obiektu, potrzebne są rysunki w większej podziałce, pozwalające na uchwycenie szczegółów obiektu. Należą do nich: projekt roboczy w podziałce 1 : 50 i tak zwane szczegóły lub „detale” rysowane — zależnie od wymaganej dokładności — w podzialkach i : 10, 1 : 5, a nawet w wielkości naturalnej 1:1.