Jak już wspomnieliśmy, w praktyce rzadko można przeprowadzić ścisły podział na elementy statycznie czynne i bierne. Na przykład w tradycyjnej konstrukcji budownictwa ceglanego ściana zewnętrzna należy do grupy elementów struktury nośnej budynku i jednocześnie spełnia funkcję przegrody, izolacyjnej. Taka wielofunkcyjność elementów budowli stanowi podstawowy problem techniczno-ekonomiczny budownictwa, zwłaszcza wobec tego, że właściwości pozwalające na dobre spełnienie jednej funkcji mogą być sprzeczne z właściwościami potrzebnymi do spełnienia innych funkcji. Możemy się o tym przekonać na przykładzie rauru ceglanego, mianowicie wytrzymałość mechaniczna cegły jest tym lepsza, im lepiej sprasowana i wypalona została glina, natomiast najlepszą izolację termiczną zapewnia cegła o gąbczastej strukturze i lekkiej wadze.
Tak więc dążenie do uzyskania wy trzymał ości nie idzie w parze z dążeniem do zwiększenia izolacyjności. Prawidłowe rozwiązanie takich dylematów jest zadaniem zarówno techniki i technologii budowlanej, jak też ekonomiki budownictwa, która kontroluje skutki ekonomiczne rozwiązań proponowanych przez technikę.
Do grupy elementów wyposażenia zalicza się wszystkie pozostałe elementy budowli. W budynku elementy konstrukcji nośnej i wypełniające tworzą wspólnie ustrój, który można by porównać do pudła. Ustrój ten zapewnia należytą wytrzymałość mechaniczną, izolację od wpływów zewnętrznych i wy-
Technika, organizacja i planowanie w budownictwie odrębnienie głównych pomieszczeń wewnętrznych. Aby jednak budynek odpowiadał wszystkim wymaganiom użytkowym i estetycznym, potrzebne są liczne elementy uzupełniające, które zaliczamy do grupy wyposażenia. Należą do nich elementy wykończenia wewnętrznego i zewnętrznego (np. okładziny podłogowe i ścienne, tynki, powłoki barwne) oraz urządzeń instalacyjnych (instalacje elektryczne, sanitarne, grzejne itd.).
Leave a reply