Ujęcia wody mogą być powierzchniowe (z rzek i innych zbiorników powierzchniowych) oraz wgłębne. Artezyjskie ujęcia wgłębne pozwalają na wydobywanie wody z dużej głębokości na powierzchnię ziemi za pomocą jej naturalnego ciśnienia, wynikającego z przebiegu podziemnych warstw wodonośnych i nieprzepuszczalnych. Tam, gdzie brak tego zjawiska, woda musi być wydobywana przez podnoszenie w naczyniach lub tłoczenie (pompowanie) do przewodu ciśnieniowego. W większości wypadków, zwłaszcza przy ujęciach powierzchniowych, woda zawiera zanieczyszczenia organiczne i mineralne. Nie nadaje się ona wówczas do bezpośredniej konsumpcji i wymaga sztucznego „uzdatniania” za pomocą filtrowania i innych metod.
Omawianie urządzeń wodociągowych poza budynkami przekracza ramy tego wykładu. Zajmiemy się jedynie instalacją wewnętrznego rozprowadzenia wody w obrębie budynków.
Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że rozprowadzanie wody do poszczególnych pomieszczeń w budynku jest uzależnione od istnienia instalacji odwadniającej, tzn. pozwalającej na odprowadzenie zużytej wody poza obręb domu. Jeżeli to tej sieci mają uchodzić również fekalia, a nie tylko zużyta woda gospodarcza, to powstaje konieczność wybudowania sieci kanalizacyjnej, która krytymi przewodami odprowadza ścieki poza obręb zabudowań do naturalnych zbiorników (rzek, jezior). W celu ochrony wód powierzchniowych przed nadmiernym zanieczyszczeniem trzeba oczyszczać ścieki kanalizacyjne w sposób mechaniczny i biologiczny.
Leave a reply