Belka wspornikowa może również występować jako przedłużenie belki dwustronnie podpartej. Może to być przedłużenie jedno- lub dwustronne. W tym ostatnim wypadku mówimy o belce dwuwspornikowej (rysunek 27). Belki z jedno- lub dwustronnym przedłużeniem wspornikowym są formą od dawna znaną i szeroko stosowaną, zwłaszcza w budownictwie drewnianym. W kilkupiętrowych budynkach drewnianych stosowano już w średniowieczu charakterystyczne wysuwanie górnych kondygnacji ponad dolne, przy czym polegało to na tworzeniu wysuniętych wspornikowo wykuszy lub na wysuwaniu kondygnacji na długości całego domu (rysunek 27a). Pozwalało to na uzyskiwanie zwiększonych powierzchni górnych pięter przy zachowaniu właściwej szerokości ulicy, a także dawało korzyści konstrukcyjne, z których dzisiaj korzysta się szeroko w konstrukcjach stalowych i żelbetowych.
Dotychczas rozpatrywaliśmy tylko układy sił i momentów zewnętrznych działających na elementy nośne. Stwierdziliśmy przy tym, że te siły i momenty wywołują w materiale, z którego wykonano element nośny, różnorodne stany naprężeń (rozciągających, ściskających, zginających itd.). Nie zastanawialiśmy się jednak głębiej nad tym, zakładając, że element nośny i materiał będący jego tworzywem są przystosowane do przyjęcia tych naprężeń bez obawy o powstanie uszkodzeń lub nawet odkształceń. Obecnie musimy się zająć również i tym zagadnieniem, które wprowadza nas do nauki o wytrzymałości materiałów.
Leave a reply