BUDOWNICTWO INWESTYCYJNE I REMONTOWE

Budownictwo inwestycyjne — jak sama nazwa na to wskazuje — polega na wznoszeniu nowych budowli i obiektów budowlanych w ramach zatwierdzonych planów inwestycyjnych poszczególnych inwestorów. Do tego typu budownictwa zaliczane są czasem również znaczniejsze modernizacje istniejących obiektów i urządzeń. Budownictwo inwestycyjne obejmuje działalność budowlaną prowadzoną w ramach wszystkich działów gospodarki narodowej.

Rozwój budownictwa inwestycyjnego jest pochodną dynamiki inwestycji. W Polsce — zgodnie z założeniami przyjętymi w planie rozwojowym — przewiduje się dalszy wzrost uprzemysłowienia, wobec tego również w przemysłowym budownictwie inwestycyjnym będzie występował trend wzrastający.

Proces uprzemysłowienia jest jednocześnie procesem miasto- twórczym, w związku z tym oraz w związku z wyżem demograficznym można przewidywać coraz większe nasilenie budownictwa mieszkaniowego i przeznaczonego na potrzeby kulturalne.

Budownictwo inwestycyjne cechuje zatem wyraźnie trend wzrastający, co rzutuje w odpowiednim stopniu na konieczność zwiększenia zdolności produkcyjnej przedsiębiorstw wykonawstwa inwestycyjnego.

Budownictwo remontowe polega na utrzymywaniu istniejących obiektów budowlanych w stanie przydatnym do normalnego użytkowania. Do realizacji tego zadania powołane są specjalne przedsiębiorstwa budowlano-remontowe. Przedsiębiorstwa te jednak obok swej podstawowej działalności, jaką jest remont obiektów, zajmują się coraz częściej również budownictwem inwestycyjnym, jako mniej kłopotliwym i bardziej rentownym. Budownictwo remontowe jest równie ważne jak budownictwo inwestycyjne. Koszt remontu — przy normalnej konserwacji obiektu — jest zazwyczaj mniejszy od kosztu wybudowania nowego obiektu. Jeżeli jednak koszt remontu kapitalnego jest wyższy od kosztu wzniesienia nowego obiektu tego samego rodzaju, to podjęcie remontu nie miałoby uzasadnienia.