Category Budo

Obecnie możemy przystąpić do rozwiązania zadania polegającego na składaniu więcej niż dwóch sił działających na zbieżnych liniach działania. Na rysunku 12 przesuwamy wpierw siły Pj i P-2 po liniach ich działania w taki sposób, aby spotkały się w jednym punkcie, co pozw-ala nam na wyprowadzenie ich wypadkowej Wi jako przekątnej w równoległoboku sił. Do tego samego rezultatu dochodzimy również przez wykreślenie trójkąta sił w rysunku pomocniczym 12a. Mając wielkość, kierunek i linie działania wypadkowej Wi, która zastępuje siły Pi i Po, przesuwamy ją oraz siłę P3 znów w taki sposób, aby móc wykreślić równoległobok sił i uzyskać w ten sposób wypadkową W, zastępującą cały układ trzech sił. Rysunek pomocniczy 12b, powtarzający tę konstrukcję w trójkącie sił, umieściliśmy pod rysunkiem pomocniczym 12a. Jeżeli przesuniemy go w górę tak. aby siła W’i w rysunku 12a pokryła się z siłą W z rysunku ł2b, to dojdziemy do wniosku, że ten sam rezultat mogliśmy osiągnąć przez sporządzenie jednego rysunku pomocniczego w postaci wieloboku sił P\, Po i P3 z zamykającym bokiem, który daje poszukiwaną siłę W. Położenie siły W w rysunku głównym ustalamy przez doprowadzenie do przecięcia linii działania sił skrajnych Pi i P3 i przeprowadzenie przez znaleziony punkt przecięcia linii równoległej do siły W w rysunku pomocniczym.

Ponieważ ściany zewnętrzne można w dowolnym miejscu postawić na stropach, łatwo przewidzieć w układzie poprzecznym tak zwane loggie. Natomiast wprowadzenie balkonów wywołuje komplikacje konstrukcyjne.

— zmechanizowania,

— mocy sprzętowej.

Wskaźnik usprzętowienia jest to stosunek procentowy wartości sprzętu budowlanego zastosowanego na budowie (w przedsiębiorstwie, zjednoczeniu) do ogólnej wartości robót wykonywanych w ciągu roku planowego. Wskaźnik usprzętowienia w Polsce wynosi średnio (w zależności od charakteru budownictwa) 9—70%. Wskaźnik ten może stanowić podstawę oceny stopnia zmechanizowania robót na danej budowie, o ile sprzęt jest we właściwy sposób dobrany, zastosowany i eksploatowany.

Do XVII wieku metale niezmiernie rzadko stosowane były w budownictwie jako materiał do elementów konstrukcyjnych. Dopiero w końcu XVIII, a właściwie w pierwszej połowie XIX wieku, zaczęto stosować żeliwo, a później stal walcowaną jako materiał do wykonywania elementów nośnych. Pełny rozwój nośnych konstrukcji stalowych rozpoczął się dopiero pod koniec drugiej połowy XIX wieku. Natomiast dopiero od kilku lat podejmowane są próby wprowadzenia do konstrukcji nośnych drugiego poza stalą metalu, mianowicie aluminium.

Istota budownictwa uprzemysłowionego polega na upodobnieniu produkcji budowlanej do przemysłowej przez zastosowanie montażu wielkowymiarowych elementów i sekcji budynków. Celem tak rozumianego budownictwa uprzemysłowionego jest: