Monthly Archives Marzec 2015

Budownictwo — jako wyodrębniony dział gospodarki narodowej — odgrywa szczególną rolę w rozwoju ekonomicznym kraju ze względu na to, że w jego ramach dokonywana jest realizacja programów inwestycyjnych. Dlatego też budownictwo nazywamy również wykonawstwem inwestycyjnym. Budownictwo oddziałuje w istotny i bezpośredni sposób na przebieg i kształtowanie się procesów reprodukcji rozszerzonej, a tym samym wywiera wpływ również na wzrost dochodu narodowego.

— opracowywanie portfelu zleceń i planowanie produkcji,

— planowanie zatrudnienia, płac, kosztów i rentowności produkcji,

Przedsiębiorstwa ogólnobudowlane (np. Warszawskie Przedsiębiorstwo Budowlane Nr 1) wykonują roboty inwestycyjne lub zajmują się realizacją całości budownictwa miejskiego i osiedlowego o charakterze nieprzemysłowym (budownictwo mieszkaniowe, administracyjne, oświatowe, socjalne itp.). Resorty nie posiadające własnych przedsiębiorstw tego typu mogą zlecać tym przedsiębiorstwom budowlano-montażowym wykonanie mniejszych obiektów przemysłowych, komunikacyjnych, handlowych itp. o ile ich konstrukcja jest zbliżona do konstrukcji budynków miejskich i o ile nie wymagają one skomplikowanego montażu maszyn i urządzeń.

W rzutowaniu równoległym wybrany system trójwymiarowych rzędnych jest ustawiony skośnie do płaszczyzny rzutowania, przy czym dla każdego z trzech podstawowych kierunków tego systemu obiera się odpowiednią podziałkę. Zaletą rzutowania równoległego jest to, że wymiary można odczytywać bezpośrednio z rysunku, wadą natomiast — mniejsze podobieństwo do rzeczywistego obrazu optycznego, ponieważ linie prostopadłe do tła pozornie rozbiegają się.

Budownictwo — zarówno przemysłowe, jak mieszkaniowe i inne nieprodukcyjne — nie osiągnęło jeszcze u nas szczytowych form rozwoju. Istnieją zatem szerokie możliwości wprowadzenia postępu technicznego i organizacyjnego. Istnieją również odpowiednie bodźce oddziałujące w tym kierunku, związane głównie z dążeniem do skrócenia czasu budowy oraz obniżką kosztów własnych.

Kierownik budowy lub robót notuje w dzienniku budowy swoje dyspozycje, wskazówki, ustalenia, stwierdzenia i uwagi. Musi on zapisać: datę rozpoczęcia, przerwania i ukończenia roboty datę dostarczenia poszczególnych części dokumentacji okresy badań rusztowań okresy i sposoby badania mechanizmów i urządzeń oraz imię i nazwisko osoby przeprowadzającej te badania roboty niebezpieczne, wymagające robotników o odpowiednich kwalifikacjach wydane zarządzenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy dane dotyczące temperatury poniżej +6 °C i powyżej +35 °C, jak również zaburzeń atmosferycznych datę założenia fundamentów, wzniesienia ścian, założenia kanałów dymnych i wentylacyjnych, ułożenia dźwigarów stropowych dla każdej kondygnacji, zabetonowania i roz- deskowania konstrukcji żelbetowych, założenia więźby dachowej, pokrycia dachu, oraz założenia instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych i gazowych daty wszelkich innych robót, ważnych ze względu na trwałość budowy środki przeciwurazowe zastosowane przy robotach murarskich i betonowych itd.

W celu ujednolicenia i zapewnienia czytelności rysunków budowlanych, a także zmniejszenia nakładu pracy kreślarskiej, stosuje się tak zwane oznaczenia umowne. Oznaczenia umowne są normatywnie ustalonymi symbolami (umownymi znakami rysunkowymi) powtarzających się części składowych budowli (belek, schodów, przedmiotów instalacyjnych itd.).

– Organizacja placu budowy polega na:

– 1) określeniu i zlokalizowaniu zadania

– 2) opracowaniu takich metod wykonania poszczególnych procesów roboczych, które zapewniają osiągnięcie optymalnej lub maksymalnej wydajności przy zmniejszonych nakładach środków i wysiłku ludzkiego

Budownictwo inwestycyjne — jak sama nazwa na to wskazuje — polega na wznoszeniu nowych budowli i obiektów budowlanych w ramach zatwierdzonych planów inwestycyjnych poszczególnych inwestorów. Do tego typu budownictwa zaliczane są czasem również znaczniejsze modernizacje istniejących obiektów i urządzeń. Budownictwo inwestycyjne obejmuje działalność budowlaną prowadzoną w ramach wszystkich działów gospodarki narodowej.

Materiałami ceramicznymi nazywamy kamienie sztuczne wytwarzane z gliny w drodze wypalania. Nazwa pochodzi od greckiego słowa keramos (glina). Gliny, których zasadniczy skład chemiczny (bez normalnie występujących domieszek) odpowiada wzorowi AI2O3 SiOą 2H2O, pod wpływem wypalania wydalają wodę i tym samym tracą plastyczność, zmieniają barwę i uzyskują stosunkowo wysoką wytrzymałość.

Organizacja budownictwa w Polsce powojennej wiąże się jak najściślej z wykrystalizowaniem się socjalistycznej formy ustroju i z rozwojem techniki. Organizacja ta przeszła pewną ewolucję i w obecnym układzie przedstawia się następująco: około 51% całokształtu wykonawstwa inwestycyjnego, w tym głównie budownictwo ogólne, realizuje resort budownictwa, tj. Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz podporządkowane mu zjednoczenia i przedsiębiorstwa budowlano-montażowe. Pozostałe inwestycje realizowane są przez przedsiębiorstwa budowlano-montażowe innych resortów gospodarczych, jak Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, Ministerstwa Komunikacji, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego itd.

Zasadniczą rolę odgrywa zleceniowy system wykonawstwa inwestycyjnego. Polega on na wykonywaniu robót budowlano-montażowych przez państwowe przedsiębiorstwa budowlano-montażowe prowadzące tę działalność zarówno na rzecz innych jednostek gospodarczych, jak i na własne potrzeby (własne inwestycje i remonty). Na podstawie umowy zawartej z inwestorem przedsiębiorstwa budowlane są zobowiązane do wykonania tych robót przy użyciu własnych sil i dostarczonych przez siebie materiałów. W organizacji wykonawstwa są stosowane następujące zasady:

Osiadanie budynków, trwające przez pewien czas po ich wybudowaniu i nie przekraczające określonej granicy, jest jednak dopuszczalne. Wynika ono ze ściśliwości ziemi, która przez pewien czas po obciążeniu jej ciężarem budynku ulega powolnej kompresji aż do osiągnięcia nowego stanu równowagi. Chodzi tylko o to, by osiadanie nowego budynku odbywało się w sposób równomierny na całej jego długości. Budynki wznoszone na gruncie o nierównomiernej wytrzymałości muszą być „dylatowane”. Dylatacja jest jak gdyby pocięciem długiego budynku na odcinki, które mogą osiadać niezależnie od siebie. Długie budynki należy też dylatować ze względu na rozszerzalność termiczną, która w długich elementach konstrukcyjnych mogłaby „wywołać ruchy i naprężenia zagrażające bezpieczeństwu budowli. Szczególnie ważne jest dylatowanie budynków zlokalizowanych na terenach eksploatowanych górniczo, występują tam bowiem podziemne ruchy, które mogą wywołać poważne osiadanie.