Category Budo

Drewno z drzew liściastych jest na ogół ściślejsze, mimo wyraźnie rysującej się struktury wewnętrznej, twardsze i mniej wilgotne. Z tych względów służy przeważnie jako materiał do wyrobów stolarskich oraz jako oklejka dekoracyjna (pocięte na tzw. fornir). Natomiast drewno z drzew szpilkowych służy jako materiał do robót ciesielskich, a także do wyrobów stolarskich przeznaczonych do malowania (np. okna i drzwi).

Obliczenie ustroju statycznie niewyznaczalnego wymaga zapoznania się z nauką o wytrzymałości oraz uwzględnienia odkształceń, co zresztą tłumaczy nazwę tego rodzaju zadań. Dodać należy, że układ występujący w wypadku zastosowania belki ciągłej, tzn. spoczywającej na trzech lub więcej podporach (przy czym liczba „przęseł” równa się liczbie podpór — I), jest korzystniejszy od układu występującego w wypadku zastosowania odpowiedniej liczby belek jednoprzęsłowych, gdyż wprowadzając belkę ciągłą uzyskujemy częściowe wyrównanie momentów w sąsiadujących przęsłach (przedstawiliśmy to na przykładzie belki dwuwspornikowej).

— pion dyrektora {sprawy kadr i księgowości oraz sprawy prawne i organizacyjne)

— pion zastępcy dyrektora do spraw technicznych, zwanego też naczelnym inżynierem (sprawy techniczno-produkcyjne dotyczące zarówno produkcji podstawowej, jak pomocniczej)

Głównym celem praktycznym zdobywania wiadomości ze statyki i wytrzymałości materiałów jest, jak to już zauważyliśmy, prawidłowe wyznaczanie rozmiarów, a także kształtów elementów nośnych konstrukcji budowlanych. Dążenia idą tu jednak w dwóch kierunkach, bowiem naukowe ustalanie rozmiarów elementów nośnych powinno zapewniać bezwzględne bezpieczeństwo budowli oraz ich użytkowników, ale powinno również pozwolić na projektowanie tych elementów przy zachowaniu maksymalnej oszczędności materiałów i pracy. Pomiędzy tymi dwoma celami istnieje zasadnicza sprzeczność. Nauka daje nam do ręki narzędzia, dzięki którym można obliczać konstrukcje w sposób najbardziej ekonomiczny, lecz aby rzeczywistość była zgodna z podstawami obliczenia niezbędne jest: a) występowanie obciążeń nie większych niż przewidziano w obliczeniu, b) wykonanie bezbłędne i zgodne w każdym szczególe z projektem, c) posiadanie materiału przystosowanego w każdej cząsteczce do przyjmowania naprężeń przyjętych w rachunku. Wystarczy, aby którykolwiek z tych warunków nie był spełniony, a budowla będzie narażona na uszkodzenie lub nawet na zniszczenie w wyniku katastrofy budowlanej.

W latach powojennych rozwija się w Polsce szeroko produkcja materiałów drewnopochodnych, pozwalająca na wszechstronne wykorzystanie surowca drzewnego, również pośledniejszych gatunków. Najważniejszym rodzajem tego typu materiałów są płyty „spilśnione”, które dzisiaj prawie całkowicie wyparły sklejkę drewnianą, sklejaną z forniru drzewnego. Do produkcji tych płyt służy miazga drzewna prasowana pod ciśnieniem i sklejana spoiwami chemicznymi.

— zestawienia kosztów zadania inwestycyjnego,

— wskaźniki techniczno-ekonomiczne charakteryzujące projekt.

Ceramicznymi można nazwać także wyroby fajansowe, formowane z gliny zbliżonej stopniem czystości do kaolinu, który służy do produkcji porcelany. Są to wyroby o spiekanym, drob- noporowatym czerepie i zeszkliwionej powierzchni. Występują one w budownictwie w postaci aparatów sanitarnych (umywalek, misek klozetowych itd.).

O sposobie ustalania obciążeń użytkowych w budowlach była już mowa. Jeżeli np. w odpowiednich przepisach ustalono, że w budownictwie szkolnym należy przyjmować obciążenie użytkowe w klasach w wielkości 400 kg/m2, to uwzględniono przy tym wieloletnie doświadczenie, mówiące że w praktyce nigdy większe obciążenia w szkołach nie występowały. Jeżeli natomiast kierownik szkoły wpadłby na nieszczęśliwy pomysł założenia w jednej z klas składu węgla i ułożył na całej podłodze metrową warstwę miału, to niewątpliwie zaryzykuje katastrofę, wobec wielokrotnego przekroczenia obciążenia założonego przy rachunku. Zamiast jednak dostosowywać obciążenia do nieodpowiedzialnych wybryków użytkownika, wydaje się słuszniejszym ustalać je na poziomie realnym, zaś użytkowników pociągać do odpowiedzialności za sposób użytkowania sprzeczny z przeznaczeniem budynku i poszczególnych pomieszczeń h

Nawet stosunkowo proste budowle składają się z dużej liczby różnorodnych elementów, które spełniają określone zadania w całości ustroju budowlanego. Zadania te można podzielić na grupy, a poszczególne elementy składowe budowli zaliczać do właściwych grup. Jak się jednak później przekonamy, podział taki nie zawsze będzie jednoznaczny, gdyż niektóre elementy składowe budowli spełniają jednocześnie kilka funkcji, nie zawsze należących do jednej tylko grupy.

Przykłady te nie mają charakteru abstrakcyjnego. Deska lub belka ułożona na płask służy często jako kładka i pomimo dużego przekroju ugina się pod ciężarem przechodzących ludzi. Wydbraźmy sobie, że kładką jest belka przedstawiona na rysunku 32a. Zużyto na nią dużą ilość drewna, gdyż przekrój wynosi 200 cm2. Znacznie lepiej byłoby ułożyć deskę tak, jak na rysunku 32c, gdyż miałaby wówczas podwójną wytrzymałość bez większego nakładu drewna. Jednakże szerokość jej wynosiłaby tylko 10 cm, co sprawia, że mogliby z niej korzystać przechodnie o sprawności fizycznej graniczącej ze zdolnościami akrobatycznymi. Tym bardziej nikt nie zgodzi się przechodzić po desce o 5-centymetrowej szerokości (rysunek 32cJ, choć ma ona taką samą wytrzymałość jak kładka przedstawiona na rysunku 32a. Weźmy jednak pod uwagę kładkę zbitą lub sklejoną z trzech desek o 2-centymetrowej szerokości {rysunek 32d). Zużyto na nią o połowę mniej masy drzewnej niż na kładkę z rysunku 31a i uzyskano taką samą wygodę dla przechodzących. Natomiast wytrzymałość wzrosła przeszło dwukrotnie. Mamy tutaj1 prosty, ale jakże przekonujący dowód powiązań statyki budowlanej z ekonomią. Znajomość praw rządzących konstrukcjami i materiałami budowlanymi daje niewyczerpane możliwości oszczędzania materiałów. Natomiast trzeba sobie zdawać sprawę, że w wykonanie kładki z rysunku 32d trzeba było włożyć znacznie więcej pracy niż w ułożenie kładki z rysunku 32a. Aby bowiem uzyskać pełną wytrzymałość złożonego przekroju, trzeba idealnie spoić poszczególne deski, co jest możliwe tylko przy bardzo starannym sklejeniu i zastosowaniu kleju o najwyższej jakości. Przedstawiliśmy tu zatem prosty przykład tzw. substytucji robocizny w stosunku do materiału. Spośród rozwiązań proponowanych przez statykę należy wybrać wariant najbardziej racjonalny z punktu widzenia wymagań gospodarczych i społecznych. Zagadnienia związane z dokonywaniem takiego wyboru wchodzą w zakres ekonomiki budownictwa.

Zagadnienie dokumentacji prawnej jest w praktyce często nie doceniane przez inwestorów. Wskutek tego zdarza się niejednokrotnie, że mimo posiadania dokumentacji technicznej nie mogą oni przystąpić do realizacji inwestycji, ponieważ Bank Inwestycyjny nie notyfikuje umowy o wykonawstwo.

Ujęcia wody mogą być powierzchniowe (z rzek i innych zbiorników powierzchniowych) oraz wgłębne. Artezyjskie ujęcia wgłębne pozwalają na wydobywanie wody z dużej głębokości na powierzchnię ziemi za pomocą jej naturalnego ciśnienia, wynikającego z przebiegu podziemnych warstw wodonośnych i nieprzepuszczalnych. Tam, gdzie brak tego zjawiska, woda musi być wydobywana przez podnoszenie w naczyniach lub tłoczenie (pompowanie) do przewodu ciśnieniowego. W większości wypadków, zwłaszcza przy ujęciach powierzchniowych, woda zawiera zanieczyszczenia organiczne i mineralne. Nie nadaje się ona wówczas do bezpośredniej konsumpcji i wymaga sztucznego „uzdatniania” za pomocą filtrowania i innych metod.

— organy prezydiów miejskich rad narodowych (w miastach stanowiących powiaty miejskie),

— organy prezydiów dzielnicowych rad narodowych (w miastach wyłączonych z województw).