Przedstawiciel nadzoru autorskiego dokonuje w dzienniku budowy zapisów, które dotyczą spraw związanych z obowiązkami autora projektu. Może także wpisać uwagi i spostrzeżenia odnoszące się do przestrzegania przepisów, norm oraz zasad współczesnej wiedzy technicznej.

Tynki ścienne wykonuje się na ogół w kilku warstwach. Bezpośrednio na surową ścianę narzuca się podkład (tzw. ob- rzutka, „rapówka”) zapewniający dobrą przyczepność. Jest on robiony przeważnie z zaprawy cementowo-wapiennej. Na podkład umieszczany jest właściwy tynk, na którym z kolei po obciągnięciu łatą i wyrównaniu rozprowadza się gładź („szlich- tę”). W celu uzyskania gładkiej powierzchni poddaje się ścianę filcowaniu i ewentualnie polerowaniu („sztablatura” gipsowa).

Budownictwo — jako wyodrębniony dział gospodarki narodowej — odgrywa szczególną rolę w rozwoju ekonomicznym kraju ze względu na to, że w jego ramach dokonywana jest realizacja programów inwestycyjnych. Dlatego też budownictwo nazywamy również wykonawstwem inwestycyjnym. Budownictwo oddziałuje w istotny i bezpośredni sposób na przebieg i kształtowanie się procesów reprodukcji rozszerzonej, a tym samym wywiera wpływ również na wzrost dochodu narodowego.

— opracowywanie portfelu zleceń i planowanie produkcji,

— planowanie zatrudnienia, płac, kosztów i rentowności produkcji,

Przedsiębiorstwa ogólnobudowlane (np. Warszawskie Przedsiębiorstwo Budowlane Nr 1) wykonują roboty inwestycyjne lub zajmują się realizacją całości budownictwa miejskiego i osiedlowego o charakterze nieprzemysłowym (budownictwo mieszkaniowe, administracyjne, oświatowe, socjalne itp.). Resorty nie posiadające własnych przedsiębiorstw tego typu mogą zlecać tym przedsiębiorstwom budowlano-montażowym wykonanie mniejszych obiektów przemysłowych, komunikacyjnych, handlowych itp. o ile ich konstrukcja jest zbliżona do konstrukcji budynków miejskich i o ile nie wymagają one skomplikowanego montażu maszyn i urządzeń.

W rzutowaniu równoległym wybrany system trójwymiarowych rzędnych jest ustawiony skośnie do płaszczyzny rzutowania, przy czym dla każdego z trzech podstawowych kierunków tego systemu obiera się odpowiednią podziałkę. Zaletą rzutowania równoległego jest to, że wymiary można odczytywać bezpośrednio z rysunku, wadą natomiast — mniejsze podobieństwo do rzeczywistego obrazu optycznego, ponieważ linie prostopadłe do tła pozornie rozbiegają się.

Budownictwo — zarówno przemysłowe, jak mieszkaniowe i inne nieprodukcyjne — nie osiągnęło jeszcze u nas szczytowych form rozwoju. Istnieją zatem szerokie możliwości wprowadzenia postępu technicznego i organizacyjnego. Istnieją również odpowiednie bodźce oddziałujące w tym kierunku, związane głównie z dążeniem do skrócenia czasu budowy oraz obniżką kosztów własnych.

Kierownik budowy lub robót notuje w dzienniku budowy swoje dyspozycje, wskazówki, ustalenia, stwierdzenia i uwagi. Musi on zapisać: datę rozpoczęcia, przerwania i ukończenia roboty datę dostarczenia poszczególnych części dokumentacji okresy badań rusztowań okresy i sposoby badania mechanizmów i urządzeń oraz imię i nazwisko osoby przeprowadzającej te badania roboty niebezpieczne, wymagające robotników o odpowiednich kwalifikacjach wydane zarządzenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy dane dotyczące temperatury poniżej +6 °C i powyżej +35 °C, jak również zaburzeń atmosferycznych datę założenia fundamentów, wzniesienia ścian, założenia kanałów dymnych i wentylacyjnych, ułożenia dźwigarów stropowych dla każdej kondygnacji, zabetonowania i roz- deskowania konstrukcji żelbetowych, założenia więźby dachowej, pokrycia dachu, oraz założenia instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych i gazowych daty wszelkich innych robót, ważnych ze względu na trwałość budowy środki przeciwurazowe zastosowane przy robotach murarskich i betonowych itd.

W celu ujednolicenia i zapewnienia czytelności rysunków budowlanych, a także zmniejszenia nakładu pracy kreślarskiej, stosuje się tak zwane oznaczenia umowne. Oznaczenia umowne są normatywnie ustalonymi symbolami (umownymi znakami rysunkowymi) powtarzających się części składowych budowli (belek, schodów, przedmiotów instalacyjnych itd.).

– Organizacja placu budowy polega na:

– 1) określeniu i zlokalizowaniu zadania

– 2) opracowaniu takich metod wykonania poszczególnych procesów roboczych, które zapewniają osiągnięcie optymalnej lub maksymalnej wydajności przy zmniejszonych nakładach środków i wysiłku ludzkiego

Budownictwo inwestycyjne — jak sama nazwa na to wskazuje — polega na wznoszeniu nowych budowli i obiektów budowlanych w ramach zatwierdzonych planów inwestycyjnych poszczególnych inwestorów. Do tego typu budownictwa zaliczane są czasem również znaczniejsze modernizacje istniejących obiektów i urządzeń. Budownictwo inwestycyjne obejmuje działalność budowlaną prowadzoną w ramach wszystkich działów gospodarki narodowej.

Materiałami ceramicznymi nazywamy kamienie sztuczne wytwarzane z gliny w drodze wypalania. Nazwa pochodzi od greckiego słowa keramos (glina). Gliny, których zasadniczy skład chemiczny (bez normalnie występujących domieszek) odpowiada wzorowi AI2O3 SiOą 2H2O, pod wpływem wypalania wydalają wodę i tym samym tracą plastyczność, zmieniają barwę i uzyskują stosunkowo wysoką wytrzymałość.

Organizacja budownictwa w Polsce powojennej wiąże się jak najściślej z wykrystalizowaniem się socjalistycznej formy ustroju i z rozwojem techniki. Organizacja ta przeszła pewną ewolucję i w obecnym układzie przedstawia się następująco: około 51% całokształtu wykonawstwa inwestycyjnego, w tym głównie budownictwo ogólne, realizuje resort budownictwa, tj. Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz podporządkowane mu zjednoczenia i przedsiębiorstwa budowlano-montażowe. Pozostałe inwestycje realizowane są przez przedsiębiorstwa budowlano-montażowe innych resortów gospodarczych, jak Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, Ministerstwa Komunikacji, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego itd.