Category Budo

Klinkier budowlany

W przeciwieństwie do dachówki ceramiczne rury drenarskie („sączki”) powinny mieć dużą porowatość. Klinkier budowlany produkuje się w wymiarach cegły lub też w formie płytek okładzinowych i tzw. szpaltówki. Typem pośrednim pomiędzy spiekanym klinkierem a zwykłą cegłą jest twardo wypalana „wiśniówka” i lekko spiekana „zendrówka”.

więcej

Istota budownictwa uprzemysłowionego

Istota budownictwa uprzemysłowionego polega na upodobnieniu produkcji budowlanej do przemysłowej przez zastosowanie montażu wielkowymiarowych elementów i sekcji budynków. Celem tak rozumianego budownictwa uprzemysłowionego jest:

więcej

Czynnik grzejny

Wewnętrzne przewody centralnego ogrzewania dzieli się na pionowe i poziome, przy czym ze względu na cyrkulacyjny charakter sieci przewody pionowe prowadzone są podwójnie (dla zasilania i powrotu). Można również stosować system „jed- norurowy”. Czynnik grzejny przechodzi wówczas przez grzejniki łączone ze sobą „szeregowo”. Wadą tego systemu, pozwalającego na zmniejszenie zespołu zastosowanych przewodów, jest niemożność indywidualnego regulowania temperatury poszczególnych grzejników.

więcej

Produkcja cegły pełnej

Produkcja cegły pełnej, która jest klasyczną postacią tego materiału budowlanego, ustępuje coraz bardziej rozszerzającej się produkcji wyrobów drążonych, ceramicznych. Od dawna znana jest cegła dziurawka, czyli cegła z otworami podłużnymi i poprzecznymi (bywa ona często dwu-, a nawet czterokrotnie większa od cegły normalnej). Nowszą formą cegły drążonej jest tzw. sitówka i kratówka.

więcej

Efektywność ekonomiczna postępu technicznego w budownictwie

Przez efektywność ekonomiczną postępu technicznego rozumiemy korzyści ekonomiczne osiągane w wyniku stosowania postępu technicznego. Efektywność postępu technicznego związana jest z wyborem odpowiednich rozwiązań technicznych, co z kolei zależy od celu, który chcemy osiągnąć przez wprowadzenie tych rozwiązań. Z określeniem celu łączy się problem, czy wybór powinien być dokonywany z punktu widzenia określonego przedsiębiorstwa (a więc w skali rachunku mikroekonomicznego), czy też z punktu widzenia gospodarki narodowej (a więc w skali rachunku makroekonomicznego), czy też przy uwzględnieniu obu tych punktów widzenia.

więcej

Trójpodział uczestników procesu budowlanego

Taki podział zadań pomiędzy dwóch uczestników procesu produkcji budowlanej istniał przez wiele wieków aż do czasu, kiedy dalszy wzrost wymagań użytkowych stawianych budowlom, a także postęp w technice wykonywania robót, uniemożliwił już budowanie według obrazu istniejącego tylko w umyśle budowniczego. Powstała konieczność przygotowywania budowy za pomocą rysunków. Były to wpierw tylko plany pokazujące obrys budynku, jego wymiary i położenie w stosunku do otoczenia. Później doszły do tego inne rysunki: rzuty frontowe i boczne, przekroje, szczegóły architektoniczne i konstrukcyjne, a wreszcie i rysunki poglądowe, przeznaczone dla klienta, który nie umiał czytać rysunków technicznych. Ręka budowniczego, przyzwyczajona do ciężkiej pracy fizycznej, okazała się zbyt ciężka do wykonywania finezyjnych rysunków i stopniowo projektowanie stawało się zawodem samodzielnym, wykonywanym przez ludzi specjalnie do tej pracy uzdolnionych. Oddzielenie projektowania architektonicznego — uznanego za jedną z gałęzi sztuki — od fizycznej pracy budowniczego, który pozostał rzemieślnikiem, było zgodne z tendencjami epoki odrodzenia.

więcej

Problemy związane z wykonawstwem generalnym cz. II

Inaczej przedstawia się sytuacja w budownictwie przemysłowym. Na przykład w wypadku budowy kombinatu petrochemicznego w Płocku nie sposób wyobrazić sobie, aby poszczególne rodzaje robót, począwszy od budowy dróg na terenie zakładów, bocznic kolejowych, budynków administracyjnych, aż po różnorodne, skomplikowane i różniące się konstrukcyjnie obiekty przemysłowe, miało wykonać jedno wielobranżowe przedsiębiorstwo budowlano-montażowe. Toteż przy budowie kombinatu występowała większa liczba przedsiębiorstw specjalistycznych współdziałających w ramach systemu wykonawstwa generalnego.

więcej

Belka wspornikowa

Belkę zamocowaną tylko na jednym końcu nazywamy belką wspornikową lub wspornikiem. Charakterystycznym przykładem takiej belki w budownictwie są dźwigary pod płytami balkonowymi i wykuszami.

więcej

Cel i zakres wykładu

Ekonomista zajmujący się zagadnieniami związanymi z budownictwem powinien rozporządzać nie tylko wiedzą ekonomiczną, lecz także zasobem wiadomości z dziedziny techniki i technologii budownictwa. Zakres tego zasobu wiadomości musi być dostosowany zarówno do wymagań wynikających z zadań danej jednostki w procesie budowlanym {np. projektowanie, wykonawstwo, służba inwestycyjna, administracja budowlana), jak też z jej hierarchicznego ustawienia (np. kierownictwo budowy, przedsiębiorstwo, zjednoczenie, władza centralna). Rozpiętość wymagań jest tak wielka, że ujęcie całości potrzebnego materiału w krótkiej formie podręcznikowej byłoby niemożliwe. Z konieczności więc wybór zagadnień omawianych w niniejszej książce został ograniczony do niezbędnego minimum, do wiadomości podstawowych, którymi powinien dysponować ekonomista specjalizujący się w dziedzinie budownictwa (bez względu na zajmowane stanowisko i rodzaj jednostki, w której pracuje).

więcej

Produkcja cementu

Stosując różne składniki można uzyskać cementy o różnorodnych właściwościach. Na przykład cement hutniczy wytwarzany przy dodatku żużla granulowanego jest bardziej odporny na agresywne działanie chemiczne środowiska (np. wody morskiej).

więcej

Układy sil i momentów w belkach cz. II

Spróbujemy teraz zastosować te wiadomości do przykładu dotyczącego belki prostej, obciążonej siłą skupioną P (rysunek 23a). Długość belki wynosi 1, a wielkość siły skupionej — P. Siła P umieszczona jest w punkcie znajdującym się w odległości a od podpory A i b od podpory B.

więcej