Monthly Archives Czerwiec 2015

Tak dużą podziałkę stosuje się oczywiście tylko przy rysowaniu poszczególnych fragmentów, zwłaszcza wykonywanych poza placem budowy (np. specjalnych okuć, krat), i to tylko wtedy, gdy nie można zastosować elementów znormalizowanych, znajdujących się w sprzedaży.

Dla całokształtu działalności inwestycyjnej istotne znaczenie ma ustalenie długości okresu trwania całego cyklu inwestycyjnego, obejmującego: opracowanie założeń, projektowanie, kosztorysowanie, budowę, rozruch i próbną eksploatację. Czas opracowywania założeń i sporządzania dokumentacji projektowo- -kosztorysowej jest równy niekiedy okresowi budowy. W wielu krajach występuje obecnie silna tendencja do precyzyjnego opracowywania założeń i projektu łącznie z kosztorysem oraz do ograniczania czasu budowy. Tendencja ta ma swoje ekono miczne uzasadnienie, bowiem przez skrócenie cyklu inwestycyjnego chroni się daną inwestycję w pewnym stopniu przed starzeniem się ekonomicznym (związanym z postępem technicznym). Przedłużenie cyklu — w szczególności na odcinku realizacji — przyczynia się zazwyczaj do przekroczenia kosztów i niedotrzymania terminów oddania obiektów do użytku.

Roboty przeprowadzane na jednym placu budowy lub w zakresie jednego obiektu mogą być zlecane przez inwestora dwóm lub nawet więcej wykonawcom z pominięciem generalnego wykonawcy. Przyjęcie takiego rozwiązania możliwe jest wtedy, gdy:

— granicznvch wielkości głównych wskaźników' techniczno- -ekonomicznych, kosztów przedsięwzięcia inwestycyjnego i poszczególnych zadań inwestycyjnych oraz zasad i wysokości udziału finansowego w inwestycjach wspólnych.

Jak widać z opisu, jest to strop, na który zużywa się duże ilości drewna, jest on również bardzo pracochłonny i z tych względów nie znajduje już dzisiaj zastosowania. Często jednak występuje konieczność remontowania takich stropów w starych budynkach.

Jak wynika z powyższych rozważań, produkcja budowlana różni się od przemysłowej, jest bardziej skomplikowana i nasuwa więcej trudności natury organizacyjnej. Zagadnienia organizacyjne odgrywają istotną rolę w budownictwie i w ekonomice budownictwa. Wprowadzenie nowoczesnych metod budowlanych, stanowiących wyraz nowej techniki, może nastąpić tylko pod warunkiem zastosowania właściwej, nowoczesnej organizacji produkcji. Dopiero wtedy bowiem można osiągnąć właściwą efektywność ekonomiczną nowej techniki, odpowiednio wysoką wydajność pracy i obniżenie kosztów własnych. Oczywiście, im większa budowa, tym sprawniejsza musi być organizacja. Znaczenie organizacji zwiększa się wraz ze wzrostem uprzemysłowienia i mechanizacji budownictwa. Rozszerza się bowiem wówczas krąg powiązań i w grę wchodzi już nie tylko organizacja danej budowy i przedsiębiorstwa, lecz w coraz wyższym stopniu również organizacja całego budownictwa, a także przemysłu materiałów budowlanych.

Zadaniem technologii materiałów budowlanych jest przede wszystkim badanie właściwości (fizycznych, chemicznych, użytkowych) tych materiałów pod kątem ich najlepszej przydatności do zastosowania w budownictwie. Wydawałoby się, że przy takim postawieniu sprawy technologia materiałów budowlanych nie musi obejmować zagadnień związanych z techniką ich wytwarzania, która powinna być rozpatrywana w ramach właściwych gałęzi techniki. Jednakże rozpatrując produkt trudno nie interesować się zupełnie sposobami jego wytwarzania. Dlatego też pewne wiadomości z zakresu techniki produkcji materiałów muszą wejść w skład wykładu o technologii.

Przedstawiony tutaj schemat jest oczywiście niezmiernie uproszczony. W rzeczywistości pod określeniem „wykonawca” kryje się zazwyczaj większa liczba przedsiębiorstw. Jedno spośród nich działa jako generalny wykonawca, który z kolei angażuje wyspecjalizowane przedsiębiorstwa jako podwykonawców (subwykonawców) robót specjalistycznych.

Na budowie drewno występuje jako materiał konstrukcyjny (słupy, belki, pale, wiązania dachowe itd.), jako drewno usługowe (do budowy rusztowań roboczych, deskowań do betonu, podparć prowizorycznych itd.) oraz jako materiał do wyrobów budowlanych (deszczułki posadzkowe, stolarka budowlana itd.). W warunkach naszego kraju pierwsze dwie dziedziny stosowania powinny ulegać daleko idącym ograniczeniom.

– 1) organizowanie, kierowanie wykonaniem i koordynowanie całości prac związanych z budową danego obiektu oraz nadzorowanie kierowników robót

O powodzeniu budownictwa uprzemysłowionego jako formy postępu technicznego zadecyduje w zasadniczy sposób postęp organizacyjny. Czynnik organizacyjny warunkuje w sposób jednoznaczny efektywność ekonomiczną budownictwa uprzemysłowionego. Możliwość wprowadzania zmian organizacyjnych bezpośrednio przez same przedsiębiorstwa budowlano-montażowe jest jednak w pewnym stopniu ograniczona. Rozwijanie budownictwa uprzemysłowionego wymaga w coraz większym stopniu decyzji ze strony zjednoczenia, a jeszcze bardziej ministerstwa, chodzi tu bowiem o kreowanie dalszych odpowiednio wielkich i odpowiednio zlokalizowanych wytwórni (fabryk) elementów prefabrykowanych wielkowymiarowych oraz o zaopatrzenie placów budowy w odpowiedni sprzęt i środki transportowe. Z punktu widzenia przedsiębiorstwa wykonawczego efektywność budownictwa uprzemysłowionego zależy w dużej mierze od przygotowania organizacyjnego jednostek nadrzędnych (ministerstwo i zjednoczenie) oraz kooperantów i projektantów (biura projektowe). Istnieje zatem taki układ organi zacyjny, że przedsiębiorstwo wykonawcze ponosi ryzyko wynikające z niedociągnięć w pracy ogniw nadrzędnych lub kooperujących. Jeśli np. projektant nie przeprowadził dostatecznie wnikliwej analizy i zalecił zastosowanie nieodpowiedniego materiału spoinowego, to za powstałe w związku z tym straty odpowiada przedsiębiorstwo budowlano-montażowe.

Zakres remontu obiektów budowlanych jest w dużym stopniu zależny od jakości budownictwa nowego, inwestycyjnego. Brakoróbstwo i zbyt daleko idące oszczędności w nowym budownictwie pociągają za sobą konieczność przeprowadzenia remontu po krótkim czasie. Jest to niezmiernie ważny problem ekonomiczny. Powstaje bowiem pytanie, czy warto budować tandetnie, by po pewnym okresie przeprowadzać liczne i kosztowne remonty. Założenie polegające na ponoszeniu niskich nakładów inwestycyjnych i wysokich kosztów związanych z kapitalnymi remontami J. Hryniewiecki określa jako ,,straszny nonsens ekonomiczny”. Sprawa jest jednak skomplikowana, bowiem niecelowe i nieekonomiczne może być nie tylko budownictwo tandetne, lecz także budownictwo obliczone na stulecia, wymagające zużycia dużej ilości materiałów o różnym okresie wytrzymałości. Materiały powinny być dobierane tak, ażeby niszczyły się mniej więcej w jednym czasie. W wypadku zbyt długotrwałego istnienia budynku zużywają się one nierównomiernie, oo pociąga za sobą konieczność przeprowadzania częstych remontów.

Jest to podstawowe równanie służące do obliczania giętych elementów nośnych. Jeżeli pod M podstawimy moment z sił t \ t , zewnętrznych (w naszym przykładzie, to możemy ustalić niezbędny wskaźnik wytrzymałości W i następnie określić właściwy kształt i rozmiary belki.